Jónas Kristjánsson, ég og þjóðarspillingin.

Jónas Kristjánsson er sérstakur penni.  Áður fyrr fannst mér hann oft fara yfir strikið og átti ég erfitt með að skilja hans hörðu dóma.

Eftir bankahrunið skil ég Jónas mun betur og skrifar sá maður frá hjartanu og segir frá öllu því sem hjarta hann skynjar á hjartnæmri íslensku.

Ég skrifaði grein í Morgunblaðið árið 2000, grein sem ég kallaði "Hagsmunir þjóðarinnar" þar sem ég varaði við þessu stjórnarfari sem okkur þjóðinni var boðið upp á. Meðal annars skrifaði ég  meðal annars að með sama stjórnarfari yrði tvær þjóðir á íslandi allir þeir 93% sem ættu minna en ekki neitt og þeir 7% sem ættu nánast allt.

Upp á hvern nánast einasta dag koma upp siðferðisleg spillingarmál þar sem stjórnvöld, bankar og lánastofnanir reyna að hygla þeim sem komu okkur á hausin með afskriftum lána eða einhverju öðru sem á að fela fyrir almenningi.  Hinn venjulegi launaþræll með 300-500 þúsundir á mánuði skal borga fyrir ósóman og éta það sem úti frýs.

Það gengur að mínu viti allt of hægt að uppræta þjóðarspillinguna og verður ríkisstjórnin að gera eitthvað í þeim málum þar sem þanþol hins venjulega launaþræls er kominn yfir þolinmæðisþröskuldsins.

Eg mun gefa ríkisstjórninni svigrúm til mánaðamóta?  Ef sama aðgerðaleysi verður áfram þá mun ég og örugglega margir fleyri spíta í og skrifa kjarnyrtari greinar um sinnuleysi stjórnvalda og fleira.

Ég sem íslendingur sem stend í skilum í dag og sé hvað allt er að verða erfiðara?  Stend heilum fæti með öllum heimilum landsins og mun gera það og berjast fyrir því til síðasta dag.

Ef ég tapa eins og flestir allir íslendingar þá leitar fólk að betra lífi annars staðar.

Ég skora á VG að hypja upp um sig buxunar og nýta auðlyndir landsins svo við Íslendingar getum lifað hér í nánustu framtíð.

Ég var aldrei sammála forsetanum eða fjármálaráðherranum enda söng ég aldrei útrásarsönginn heldur fordæmdi ég hann.

Gefum ríkisstjórninni ráðrúm tl mánaðarmóta að bjarga heimilum landsins.